Linki

Świetna robota!

Możesz użyć kursywy lub pogrubienia na tytule linku, jeśli chcesz. W polu poniżej utwórz pogrubioną tytuł linku "i tak wole psy" i umieść cały link do zdania to www.dailykitten.com. Upewnij się, że pogrubienie występuje w nawiasach tytułu łącza.

Super!

Chociaż może to być dziwne, możesz również tworzyć linki w nagłówkach[].

W następnym ćwiczeniu ustaw tekst na czwarty nagłówek. Następnie i zmień wyrażenie „BBC” w link do strony www.bbc.com/news:

To wszystko na temat pisania linków inline.

Drugi typ łącza nazywa się linkiem odnośnikiem (ang. reference). Jak sama nazwa wskazuje, link jest w rzeczywistości odniesieniem do innego miejsca w dokumencie. Oto przykład tego, co mamy na myśli:

    Oto [link do czegoś innego][inne miejsce].
    Oto [jeszcze inny link][inny link].
    A teraz wróć do [pierwszego linku][innego miejsca].
      
    [inne miejsce]: www.github.com
    [inny link]: www.google.com
  

"Odniesienia" powyżej to drugi zestaw nawiasów: [inne miejsce] i [inny link]. W dolnej części dokumentu Markdown nawiasy te są zdefiniowane jako odpowiednie linki do stron zewnętrznych. Zaletą stylu linku (ang. reference link) jest to, że wiele linków do tej samej strony zewnętrznej (np. google.com) wymaga modyfikacji tylko w jednym miejscu. Na przykład, jeśli zdecydujemy, że musimy zmienić stronę do której prowadzi link [inne miejsce], musimy tylko zmienić pojedynczy link referencyjny ("odniesienie") na dole pliku.

Łącza referencyjne nie pojawiają się w renderowanym (tym widocznym dla użytkowników) Markdown. Definiujesz je, podając tę samą nazwę znacznika w nawiasach, dwukropek i link. [inne miejsce]: www.github.com

W polu poniżej zacząłem pisać linki referencyjne. Musisz je skończyć! Nazwij pierwszy tag referencyjny "zabawnym miejscem" i umieść go na stronie 9gag.com; zrób drugi link do demotywatory.pl (Podpowiedź: spójrz na jeszcze inny link w kodzie wyżej).